5 راه برای بیرون زدن از خانه و طبیعت گردی (و چرا باید اینکار را بکنید)
رفتن به دل طبیعت و بیرون زدن از خانه یکی از واجباته
نویسنده مجله موفقیت مَت کراسمن اولین تجربه خود را از «بیرون زدن از خانه و طبیعت گردی» اینگونه تعریف میکند:
«روزی، حدود 10 سال پیش، وقتی به تقویمم نگاه کردم، شنبه غیر معمولی را دیدم که هیچ کاری برای انجام دادن نداشتم. زن و بچه‌ام بیرون رفته بودن و من برای انجام کارهام خانه مانده بودم. از یکی از دوستای کاریم “ریان فگان” که همیشه داستان های ماجراجویی از گردش در طبیعت تعریف میکرد، خواستم که منو به یه گردش یک روزه ببره. او قبول کرد و آن روز زندگی مرا تغییر داد.
او قبل از طلوع خورشید اومد دنبالم، و ما روز را به کوهنوردی و ماهیگیری در دره لینویل کارولینای شمالی گذراندیم، که من حالا میفهمم یکی از ناهموارترین نقاط ساحل شرقی است. اگر نرفته بودم باور نمیکردم که اینقدر ناهموار است. بیشتر از ده بار از خستگی بریدم و حس کردم تکه تکه شدم. اما نجات یافتم.
فگان بهم فشار می آورد و منو از نقطه آسایشم بسیار دور کرد، کل روز پر از اِندورفین بودم. در راه برگشت به خانه در یک پمپ بنزین نگه داشتیم. تو فروشگاه به یخچال که رسیدم یه نوشابه برداشتم، یه هویی به ذهنم رسید که کل روز رو به کار فکر نکرده بودم. شگفت انگیز بود چون ما همکار بودیم و همیشه در مورد کار و حتی سیاست های کاری و از این داستان ها حرف می زدیم.
اما توی اون روز، تمرکز ما تغییر کرد روی چیزی که اطراف مون میگذشت. همان طور که اسکات اونیل در کتابش گفته بود “ما جایی هسیتم که پاهایمان آنجا هستند“. من نوشابه رو برداشتم و در یخچال رو بستم، به سمت فگان برگشتم و بهش گفتم من کل روز رو به کار فکر نکردم.
“حالا فهمیدی چرا این قدر از خونه بیرون زدن و دل به جاده زدن رو دوست دارم؟” اون بگم این جمله رو گفت.
فهمیدم. از اون به بعد، او مربی طبیعت گردی من بود. اولش با اون بعدش خودم به تنهایی، تا آنجایی که میتوانستم این تفریح دلنشین را دنبال می کردم. من به یک پیاده رو و دوچرخه سوار مشتاق تبدیل شدم و دوست داشتم هر مکان تفریحی و بکر رو حداقل یک بار برای ماجراجویی امتحان کنم.
همان طور که فگان میخواست عشق به طبیعت گردی و ماجراجویی رو با من به اشتراک بگذارد، من هم میخواهم آن را با شما به اشتراک بگذارم. من میخوام شما هم تجربه من از بیرون رفتن را داشته باشید، حتی اگر خیلی کم باشد.
من میتونم 100 داستان درباره اینکه یک پیاده‌روی یا دوچرخه سواری طولانی چقدر لذت بخشه تعریف کنم یا 4 ساعت درباره ایده‌های فوق العاده‌ای که در پیاده روی‌ها به ذهنم رسیده صبحت کنم. اما اینها فقط تجربه‌های شخصی من هستند».
علمی پشت سلامتی و بیرون زدن از خانه و طبیعت گردی وجود دارد، که به شما می‌گوید کامپیوتر خود را خاموش کن، برو بیرون و اجازه بده خورشید سخاوت خود را به شما بتابد، یا باران، نگرانی های شما را بشوید.
این سلامتی مزایای زیادی دارد. وقتی آفتاب به شما بتابد، باعث افزایش ویتامین دی بدن می‌شود که برای استخوان‌ها، سلول‌های خون و سیستم ایمنی بدن مفید است. پزشکان میگویند، حدود 5 تا 15 دقیقه، 2 تا سه بار در هفته کافیست تا این مزیت را از خورشید دریافت کنید.
براساس یافته های سایت دوچرخه سواری، در یک پژوهش نشان داده است که “بیرون بودن در واقع حجم ماده خاکستری مغز را در قشر راست پشتی و پیش پیشانی (DLPFC) افزایش میدهد، بخشی از مغز است که با عملکردهای اجرایی مانند حافظه فعال، برنامه‌ریزی و توجه انتخابی مرتبط است”.
مطالعه محققان دانشگاه کرنل نشان داد که تنها 10 دقیقه در طبیعت به کاهش استرس جسمی و روحی در دانشجویان کمک می کند. این مزیت شامل دانشجوها خواهد شد، حتی اگر آنها روی نمیکت پارکی در طبیعت نشسته باشند. مطالعه‌ای که در مجله بین المللی پژوهش‌های بهداشت محیط منتشر شد، نتایج مشابهی را در مورد جمعیت وسیعتری به دست آورد.
به همان اندازه که افراد به خروج از منزل علاقه دارند، راههای زیادی برای یافتن اشتیاق در خارج از منزل وجود دارد. اگر دوستی مثل رایان ندارید که شما را راهنمایی کند، چگونه میتوانید شروع کنید؟ کارشناسان این راهکارها را پیشنهاد میکنند.
قدم زدن
جینی یوریچ، کسی که 1000 ساعت با شوهرش بیرون از خانه قدم زد می گوید: “پیاده روی در اطراف خانه یا حتی در شهر خودش نوعی طبیعت گردی است”. اسکات سامپسون در کتاب «چگونه یک کودک وحشی را پرورش دهیم» می گوید: “طبیعت همه جا وجود دارد، از شکاف های پیاده رو بیرون می آید. مهم نیست کجا هستید، اگر فقط بیرون بروید، مناظر، صداها، بوها و بافتهای طبیعت به استقبال شما می آیند”.
مکان‌های مورد علاقه خود را بیابید
معمولا در هر شهری گروه هایی از افراد وجود دارند که میخواهند، حس خود را با دیگران در میان بگذارند. که خیلی راحت میشه پیداشون کرد. در شبکه ها اجتماعی مانند اینستاگرام و سایر شبکه های اجتماعی بومی میتوان سازمانهایی رو پیدا کرد که پیاده روی و فعالیت های فضای باز را سازماندهی می کنند. حتی در میتوانید در گروه هایی بر پایه سن، جنسیت یا مبتدی بودن هم عضو شوید. این فرصت خوبی است که با دوستان جدید آشنا شوید، و این آشنایی پیاده روی شما رو افزایش میدهد. فعالیت‌های گروهی اشتیاق شما را به انجام این فعالیت بیشتر میکند. بنابرین حتی برای افزایش فعالیت خود نیازی به برنامه ریزی هم ندارید.
فضاهای اجتماعی شهر را بشناسید
مهم نیست کجا زندگی می کنید، به احتمال زیاد شهر شما دارای پارک، مسیرهای پیاده روی، سواحل یا سایر امکانات رفاهی در فضای باز است. متأسفانه ما تمایل داریم این مکانها را نادیده بگیریم اگر آنها در کارهای روزمره ما دخیل نباشند. به دنبال امکانات و امکانات تفریحی محلی (به عنوان مثال، وب سایت ها، راهنمای اوقات فراغت، فهرست سازمان های شهر و غیره) باشید. اینها اغلب برای ارتباط مردم با انواع فرصت‌های محلی طراحی شده اند. سپس، برای بازدید از مکان جدید یا برقراری ارتباط با یک گروه جدید، اقدام کنید، حتی اگر کمی راه شما را دورتر کنند.
هرگز نمیشه فهمید که کی به روال جدید عادت خواهید کرد، یا مکان مورد علاقه خود را کی پیدا میکنید. اما وقتی غرق در این کار شدید به ناگاه متوجه می شوید که به بعضی از فضاها علاقه بیشتری دارید و این اشتیاق شما را افزایش میدهد.
کارهای درون را بیرون انجام دهید
ریچ کریستینا، استادیار گروه بهداشت و علوم ورزشی در دانشگاه ایالتی آپالاچی می گوید: “اینکه در طول روز از خود بپرسید آیا کاری که در حال حاضر در خانه انجام می‌دهید میتواند در خارج از خانه انجام شود، شروع خوبی است.”
راه های زیاد وجود دارد که وقت بیشتر را بیرون بگذارنید حتی وقتی در حال کار هستید. مانند شرکت در یک جلسه مجازی بیرون از خانه، برگزاری جلسه پیاده روی حضوری در فضای باز، یا صرف ناهار یا میان وعده بیرون از خانه. و قطعا بسیار از تمرینات هوازی که فرد داخل خانه انجام می دهد میتواند بیرون از خانه هم انجام دهد.
عکاسی فضای باز و طبیعت را امتحان کنید
این از تارا شاتز ، وبلاگ نویس Back Road Ramblers آمده است که “هدفش کمک به مردم برای ارتباط با جهان و یکدیگر با بیرون آمدن از خانه‌ها و شروع به سفرهای کوچک و بزرگ است.”
ما همه جا ناخودآگاه تلفن خود را همراه می بریم، درسته؟ خب پس چرا از آن استفاده نکنید؟ شاتز می گوید: “در طول همه گیری، من خودم را به چالش کشیدم که هر روز یک نوع متفاوت از عکس در فضای باز بگیرم و سپس آن را فقط برای سرگرمی با دوستان و خانواده ام به اشتراک بگذارم. من در باغ خود از گلها ، غروب های زیبا و آبشارها عکس گرفتم. در پایان یک ماه عکاسی، تصاویر من به طرز چشمگیری بهبود یافته بود و من زیبایی جدیدی از طبیعت طبیعی را درک کردم. عکاسی همچنین راهی عالی برای هدایت خلاقیت و کشف مکان های جدید است”.
بیشتر بخوانید:
